tryb życia

См. также в других словарях:

• tryb — m IV, D. u, Ms. trybbie; lm M. y 1. «ustalony porządek, zwyczaj załatwiania określonych spraw; metoda postępowania, sposób, system» Tryb postępowania, załatwiania czegoś. Sprawa została załatwiona w trybie przyśpieszonym. Wszystko idzie, toczy… …   Słownik języka polskiego

• tryb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. trybbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} określony sposób postępowania, załatwiania pewnych spraw, z zachowaniem ustalonej kolejności poczynań; porządek, metoda… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …   Słownik języka polskiego

• nomada — m odm. jak ż IV, CMs. nomadaadzie; lm M. nomadadowie a. nomadaadzi, DB. nomadadów «członek pasterskiego i zbieracko łowieckiego ludu prowadzącego koczowniczy tryb życia, obecnie głównie w Azji, Afryce i Australii» przen. «człowiek zmieniający… …   Słownik języka polskiego

• prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę …   Słownik języka polskiego

• derwisz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w krajach muzułmańskich: członek bractwa religijnego kładącego nacisk na przeżycia mistyczne, wyrzekającego się wszelkich… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabójczy — 1. «pozbawiający życia, niosący śmierć; śmiercionośny, morderczy» Zabójczy cios, strzał. Zabójcza kula. Zabójcze działanie jadu, leku. przen. Zabójcza nuda. Zabójcza monotonia. 2. «niebezpieczny dla życia, szkodliwy dla zdrowia» Zabójcza praca.… …   Słownik języka polskiego

• żywot — m IV, D. a, Ms. żywotocie; lm M. y 1. książk. «życie, bieg życia; sposób, tryb życia» Długi, krótki żywot. Żywot tułaczy, zakonny. Prowadzić pędzić beztroski, nędzny, pracowity, próżniaczy żywot. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz.… …   Słownik języka polskiego

• pasożytnictwo — n III, Ms. pasożytnictwowie, blm 1. «forma współżycia organizmów dwu różnych gatunków, z których jeden (pasożyt) bytuje stale lub czasowo kosztem drugiego (żywiciela) wykorzystując go jako środowisko życia i źródło pokarmu» Pasożytnictwo czasowe …   Słownik języka polskiego

• ziemny — «dotyczący gleby, powierzchni ziemi lub wnętrza skorupy ziemi, znajdujący się w ziemi, wydobywany z ziemi, wykonany, usypany z ziemi» Nasyp, wał ziemny. Umocnienia ziemne. ∆ Roboty, prace ziemne «prace związane z wykopami, tunelami, przekopami… …   Słownik języka polskiego

• koczownictwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. koczownictwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ciągła zmiana miejsca pobytu, wędrowny tryb życia, przemieszczanie się grup ludzkich, plemion w poszukiwaniu środków do życia (dzisiaj w Afryce, Australii, Ameryce… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień